η βεβαιότητα είναι η καρδιά του νόμου που ο αυτοθαυμαζόμενος νους επιβάλλει σαν βία πάνω στα πράγματα και την φύση τους,
η ειδωλολατρεία της ιδιωτικής φαντασίας,
ο ηθικισμός του δαιμονικού κατακερματισμού.
η βεβαιότητα είναι ο θρίαμβος της μοναξιάς.
:::
certitude is the heart of law the self-revered mind imposes as violence on things and their nature,
the idolatry of private imaginary,
the moralism of demonic division.
certitude is the triumph of loneliness.
“Mon coeur est un palais fletri par la cohue”
(Ch.Baudelaire)
:::
“My heart is a palace, looted by mob”
:::
“Η καρδιά μου είν' ένα παλάτι που το λεηλατεί ο όχλος”
πάθος δεν είναι η επιθυμία—η φανέρωση του ζωντανού προσώπου, η φανέρωση της απορίας της ύπαρξης·
πάθος είναι η πλαστή επιθυμία—η αγχώδης προσπάθεια της αυτοαναφορικής συνείδησης για αυτοβεβαίωση, η βία του μοναχικού εγώ πάνω στην φύση.
η πλαστή επιθυμία, η πλεονεξία της κατανάλωσης, το κέντρο της αστικής ζωής, είναι, σαν τέτοια, ακόρεστη·
κι αυτό το ακόρεστο είναι η κόλαση, η μόνη κόλαση, η αδικία της μοναξιάς χωρίς τέλος.
:::
a vicious passion is not the desire—the manifestation of the living person, the manifestation of the aporia of being;
a vicious passion is the fake desire—the anguished exertion of a self-referred consciousness for self-affirmation, the violence of a lonely ego over the nature.
fake desire, the greediness of consumerism, the core of bourgeois life, is, as such, insatiable;
and this insatiability is the hell, the only hell, the injustice of a solitude without end.
τι σόϊ 'μετάνοια' ειν' αυτή των 'χριστιανών' όταν δίπλα μας κορμιά-εικόνες-Θεού πετσοκόβονται και 'μεις ασχολούμαστε με ...νηστίσιμες συνταγές μαγειρικής και 'κατανυκτικές' καλλιφωνίες ψαλτάδων στα 'λατρευτικά' μέγαρα μουσικής;
καλό ταξίδι Κατερίνα στην αγκαλιά του Πατέρα
και μη του παραπονεθείς για την σκληροκαρδία μας
έτσι κι αλλιώς θα το ακούσουμε το
"εφ'οσον ουκ εποιησατε ενι τουτων των ελαχιστων, ουδε εμοι εποιησατε"
άσε μας να 'ζούμε' στην 'χριστιανική' μας Ντίσνεϋλαντ
μέχρι τότε...
http://www.keli.gr/
http://femininmasculin.wordpress.com/
η πιο μοχθηρή μορφή ιδιοτέλειας είναι ο ηθικισμός.
αυτή είναι η σκοτεινή και κρύα καρδιά του κρατισμού,
η πηγή και το χέρι της βίας του.
ο ηθικισμός είναι ένας αισθητισμός,
το 'δέντρο της γνώσης καλού και κακού' σαν απολυτοποίηση της μορφής σαν αξιακό σύστημα,
μια ειδωλολατρεία του αφηρημένου 'υπερβατικού' νόμου.
:::
the most vicious form of selfishness is moralism.
this is the dark and cold heart of state,
the source and the hand of its violence.
moralism is an aestheticism,
the 'tree of knowledge of good and evil' as absolution of form as value system,
an idolatry of abstract 'transcendental' law.
ο “εκκλησιαστικός” αυτισμός,
η ελιτίστικη αυτή διαστροφή να αποστρέφουμε το πρόσωπο από τόν αλιώτικο άλλο,
τον εκτός της θρησκευτικής μας Ντισνεϊλαντ,
η λατρεία της εθελοθρησκείας μας,
η ζωή στον κλινικό θάλαμο της εντατικής θρησκευτικής μορφής,
αυτός είναι η ακύρωση της μετάνοιας,
όταν αντί να αναγνωρίζουμε τον άλλο ως εαυτόν
ακυρώνουμε εαυτούς ως άλλους.
:::
“ecclesiastical” autism,
this distortion to turn the face from the different other,
the outsider of our religious Disneyland,
the adoration of self-imposed piety,
the life in the clinical intensive care of religious form,
this is the cancelation of repentance,
when instead of recognize the other as my-self
i cancel myself as other.
