ευδοκία

ό,τι κάνει τον άνθρωπο τέτοιον μέσα στον κόσμο
—ο λόγος του—
αυτό είναι και η πηγή της βίας του
—η συνείδηση-ψευδαίσθηση—.

‘η δε φυσις κρυπτην την νοσον ενδον εχει’. (Γρηγόριος Ναζιανηνός)

η σάρκωση του Λόγου είναι η μόνη έξοδος από τον φαύλο λαβύρινθο της λογικής ψευδαίσθησης-βίας, εφόσον ο αφηρημένος λόγος του ανθρώπου πάρει σάρκα και οστά μέσα στον σαρκωμένο προσωπικό Λόγο που δίνει όνομα και ύπαρξη στο καθετί.

:::

what makes Man such in the World
—his logos-language—
that is also the source of his violence
—his consciousness-delusion—.

‘nature has hidden in her her maladie’. (Gregory of Nazianzos)

the incarnation of the Logos is his only way-out of the vicious labyrinth of the logical delusion-violence, since the abstract human logos takes flesh and bones in the incarnate personal Logos which gives name and being to every thing.

:::

‘I can’t imagine anything
that I would less like to be
than a disincarnate Spirit,
unable to chew or sip
or make contact with surfaces
or breathe the scents of summer
or comprehend speech and music
or gaze at what lies beyond.
No, God has placed me exactly
where I’d have chosen to be:
the sub-lunar world is such fun,
where Man is male or female
and gives Proper Names to all things.’
(W.H.Auden)