τἀναντία φίλα

ἡ κρύα ἁρμύρα τὴν νύχτα:

τόσο δυσκολοϋπόφερτη στὸ κορμί

τόσο ἐραστὴ στὸ πνεῦμα.

ἡ βοὴ τῆς θάλασσας πίσω ἀπὸ τὸ πυκνὸ σκοτάδι:

τόσο βασανιστικὰ ψυχρὴ στὸ δέρμα

τόσο δεσμευτικὴ στὴν καρδιά.

ὅ,τι πιὸ μακρινὸ ἀπὸ τὸν κόσμο τῶν ταμιευτῶν

καὶ τῶν δουλοπαροίκων.

——ἀπονηχόμενος

:::

the chilly saltiness in the night:

so unbearable for the body

so lovely for the spirit.

the roar of the sea behind the thick darkness:

so harrowingly icy for the skin

so binding for the heart.

the most afar from the world of treasurers

and serfs.

——swimming away