περὶ ὀρέων.3 [on Rom.1:12]
τὸ φορτίο τῆς κοινῆς ἐλευθερίας εἶναι παρηγοριά.
κι ὅποιος παρηγορεῖ θὰ παρηγορηθῆ:
ὅ,τι σπαρθῆ στὴν ἀτιμία θὰ ἐγερθῆ στὴν δόξα.
——ὅταν τὰ μαῦρα νερὰ θἄχουν κατακλύσει τὸν κόσμο,
τὸ βουνὸ θὰ στέκη πάνωθέ τους
καὶ στὴν κορφή του ὅσοι σήκωσαν τὸ φορτίο του.
:::
the burden of the common freedom is comfort.
and whoever comforts will be comforted:
what will be sown in disgrace it will be raised in glory.
——when the dark waters will have deluged the world,
the mountain will stand over them
and at its summit all they who bore its burden.
κι ὅποιος παρηγορεῖ θὰ παρηγορηθῆ:
ὅ,τι σπαρθῆ στὴν ἀτιμία θὰ ἐγερθῆ στὴν δόξα.
——ὅταν τὰ μαῦρα νερὰ θἄχουν κατακλύσει τὸν κόσμο,
τὸ βουνὸ θὰ στέκη πάνωθέ τους
καὶ στὴν κορφή του ὅσοι σήκωσαν τὸ φορτίο του.
:::
the burden of the common freedom is comfort.
and whoever comforts will be comforted:
what will be sown in disgrace it will be raised in glory.
——when the dark waters will have deluged the world,
the mountain will stand over them
and at its summit all they who bore its burden.
