25.12.10

sarξ

η σάρκωση του Λόγου κάνει την σάρκα απελεύθερη της βίας της ζωής
~ η εξουσία πια δεν έχει τόπο, παρά μόνο αρνούμενη το Λόγο [:η άβυσσος η άπατη]



the incarnation of Logos makes flesh redeemed from the violence of life
~ power does not claim place any more; but only by denying Logos [:the fathomless abyss]

2.12.10

is.tan.bul

πέρ' απ' τους ξεθωριασμένους τοίχους, τι μένει ίδιο; το αίμα ξεπλύθηκε απ' τα λιθόστρωτα σοκάκια. ο ανήσυχος όχλος έσβησε όπως ο τρόμος των ανήλικων ερωμένων του γερο-Ανδρόνικου. η αποφορά από τις ξεσκισμένες σάρκες ξεπλύθηκε απ' την βίαιη αρμύρα του Μαρμαρά. τι μένει ίδιο;
μόνο οι γλάροι
—οι ίδιοι πάντα κουρνιάζουν στον ψηλό τρούλο όταν ο καιρός κατεβαίνει σκληρός από τη Μαύρη Θάλασσα.

:::

apart from the worn out walls, what remains the same? the blood has been washed out from the cobbled alleys. the restive crowd went out like the fright of the minor mistresses of the old Andronicus. the fierce brine of Marmara washed out the stench from the mangled flesh. what remains the same?
only the sea-gulls
—always the same perching on the high dome, whenever the weather comes down harsh from the Black Sea.