a Hegelian comment on ultimate death
θύματα του μύθου τους. ενός μύθου χτισμένου από αλλότρια βλέμματα, για αλλότριες επιθυμίες σε ξένες καρδιές.
κρύβονται από τα βλέμματα και λένε: η συνείδηση μου είναι ελεύθερη από την πραγματικότητα, απροκαθόριστη, αυτογνωσιακή—το ηθικό υποκείμενο μπορεί πια να πετά αγκαλιά με την Lucie στον διαμαντένιο ουρανό του τίποτα, εικονίζοντας τον εαυτό του αέναα.
μια συνείδηση που πλανά εαυτήν και όσους την συναντούν—η ουσία του Άδη.
victims of their own myth. a myth built up by others’ gazes, for alien desires of strangers’ hearts.
they hide themselves from the gazes and say: my consciousness is free from reality, unconditioned, self-knowing—the moral subject can now fly with Lucie in the diamond sky of nothingness, representing itself endlessly.
a consciousness which deceives itself and anybody met it—the essence of Hades.
κρύβονται από τα βλέμματα και λένε: η συνείδηση μου είναι ελεύθερη από την πραγματικότητα, απροκαθόριστη, αυτογνωσιακή—το ηθικό υποκείμενο μπορεί πια να πετά αγκαλιά με την Lucie στον διαμαντένιο ουρανό του τίποτα, εικονίζοντας τον εαυτό του αέναα.
μια συνείδηση που πλανά εαυτήν και όσους την συναντούν—η ουσία του Άδη.
victims of their own myth. a myth built up by others’ gazes, for alien desires of strangers’ hearts.
they hide themselves from the gazes and say: my consciousness is free from reality, unconditioned, self-knowing—the moral subject can now fly with Lucie in the diamond sky of nothingness, representing itself endlessly.
a consciousness which deceives itself and anybody met it—the essence of Hades.
