intelligentsia (on Col.2:8)

το άδειο καύκαλο
πασαλειμμένο προπετή χρώματα
χυδαία μπιχλιμπίδια
αντηχεί τον κούφιο αέρα
σπιτώνει σκαθάρια παλιατζήδες
υποκρίνεται ζωή

(κι αυτό το λένε ‘νοειν τε και ειναι’)

:::

a void skull
smeared with cocky colors
putrid charms
parrots the empty wind
homes vermin — relic-grocers
plays life

(and that is called ‘to think and to being’)