άλιο (on Ac.19:2-)

γιατί των γλάρων οι κραυγές δηλώνουν πάντα μια μακρινή παρουσία, που οι αισθήσεις αδυνατούν να βεβαιώσουν;
γιατί όταν θαλασσώνεσαι ο κόσμος όλος είναι 'κει, τόσο πολύ που απουσιάζει;
ποιά ανάσα κουβαλά ο αγέρας που εμψυχώνει όλα τούτα;
πώς γίνεται να νιώθης αυτό που δεν γνωρίζης;
να μιλάς για ό,τι δεν δύνασαι να νιώσης;

:::

why gulls' sqaulls always imply a distant presence? -one, that senses cannot acknowledge.
why when you dip into the sea the whole world is there? -so there, that it is absent.
what breath is that wind, which animates all these, carrying?
how is to feel what you do not know?
to utter what you cannot feel?