return.1.1 [on Jn.3:6]

the only immanent truth is death
and imagination is her prophet

:::

η μόνη ενθαδική αλήθεια είν' ο θάνατος
και η φαντασία η προφήτης της

return.1 [on Jn.20:25]

participation presupposes a parousia, a presence,
and the condition for that is eidos, a knowable form.
imagination hides parousia
through the self-sufficient blindness of an aboundance of pseudo-forms in a crazy dance of emergence and death of any possible compination of symbolic formations.
imagination, as a profuse formative matrix, deforms experience, annul nature and, thus, blanks out the metaleptic in-stand.

:::

η μετοχή προϋποθέτει την παρουσία,
και αναγκαία συνθήκη γι'αυτό είναι το είδος, η αναγνωρίσιμη μορφή.
η φαντασία αποκρύπτει την παρουσία
μέσω της αυτάρκους τυφλότητας μιας πληθώρας ψευδών μορφών σε έναν τρελλό χορό ανάδυσης και θανάτου κάθε πιθανού συνδυασμού συμβολικών διαμορφώσεων.
η φαντασία, σαν ακατάσχετη μήτρα διαμορφώσεων, αποστερεί μορφής την εμπειρία, κενώνει την φύση και, έτσι, ακυρώνει το μεταληπτικό παρόν.

nexus [on Jn.6:57]

το 'ρώτημα:
"τι πα' να πη (συμ)μετοχή;"
είναι τούτο ένα αληθές ερώτημα;
μ' άλλα λόγια,
είναι μια (συμ)μετοχή στην απορία της λογικής εμπειρίας;
κι αν, ναι· μπορεί ν' απαντηθή χωρίς να πάψη νάναι αληθινό(-απορούμενο);

:::

the question:
"what does participation mean?"
is that a true question?
in other words,
is it a participation to the aporia of the linguistic experience?
and if so; could it be answered without not being true(-aporetic) anymore?

before the End: oil and soil

όταν η ελιά πεθάνη,
η πατρίδα μου δεν θάχη πια παρόν:
ένας σωρός λαμαρίνες
κι απορρίματα.
αυτός ο αλμυρός τόπος δεν είναι τίποτ' άλλο
από ελιές και πέτρες:
από λάδι και χώμα πλάστηκε η γλώσσα μου.

:::

when olive-tree dies,
my land will not have any presence:
a heap of ironware
and trash.
this salty land is nothing else but
olive and rocks:
my language is made of oil and soil.

capital-carnival

in this social as all-things[-that-matters]
a hero is a criminal (against the order of nothingness of the social individual);
here, life/investment is a mask-of-death/transvestment,
(a circus where excellence deprives into accumulation)

:::

σ'αυτό το κοινωνικό μόρφωμα που αυτοκαθορίζεται σαν άπαν,
ο ήρωας είναι ένας εγκληματίας (ενάντια στην τάξη του τίποτα του κοινωνικού ατόμου)·
εδώ, η ζωή/επένδυση είναι μια θανάτου μάσκα/παρένδυση,
(ένα τσίρκο όπου η διάκριση ξεπέφτει σε συσσώρευση)

...γιατί κοντύναν τα βουνά
κι η θάλασσα μωράνθηκε...

:::

...'cause mountains were shortened
and sea became tasteless...

poetics.6.1 (linguistics.0)

καβάλα σ' άλογο τυφλό και φλύαρο
κωφάλαλος αναβάτης ονειροπαρμένος

:::

astride on a blind and garrulous horse
a deaf-and-dumb rider, a daydreamer