return.4.1.2

η συμμετοχή είναι πόνος
γιατί βγάζει τον άνθρωπο από το κλειστό φαντασιακό του είδωλο
από τό σκοτάδι της αυτοαναφορικότητας, όπου το εγώ μέσω του πλαστού λόγου είναι “άλλος”, στο φως.
η συμμετοχή είναι χαρά
γιατί ανοίγει τον άνθρωπο στο φως
στο φως του αληθούς κοινού λόγου, όπου το κάθε άλλο είναι εγώ.

:::

participation is pain
'cause it gets man out of his exclusive imaginary idol
out of the murk of self-refering, where the self through spurious language is “other”, to light.
participation is bliss
'cause it opens man to light
the light of true common language, where every other is self.