cyberoque.2

ένας πολτός απλώνεται σαν δυσώδης λάβα που
καταπίνει κάθε έκφραση αληθινής ζωής κάθε
φώς εμπειρίας.
το νέο μπαρόκ βιάζεται να γεννήση
τον νέο φασισμό—
τον φασισμό της φλύαρης εκκωφαντικής αυτοβιογραφίας που
μνημονεύει ό,τι διδάχθηκε να επιθυμή—
την επιθυμία χωρίς Τέλος

:::

a pulp is smearing like a foul lava which
swallows any expression of true life any
light of experience.
the new baroque is in a haste to bear
the new fascism—
the fascism of garrulous loud autobiographie which
remembers what it was taught to desire—
the desire without Telos

cyberoque.1

η νέα βία: όπου όλοι γυμνώνονται ενώπιον όλων.
μια γύμνωση εικονική, του φαντασιακού τους εγώ, που συσκοτίζει έτι το ήδη σκότος.
ο νέος αστός δεν κρύβεται πια στο κλειστό πλαστό εγώ του,
θάβει βαθειά το πρόσωπο του κάτω από αλλεπάλληλα στρώματα "αποκαλύψεων"
σε μια παράκρουση διαφήμισης των ατελείωτα ανακυκλούμενων προσωπείων του.
η νέα γραφειοκρατία: όπου όλοι ελέγχονται από όλους.
ο νέος αόρατος αφέντης: η μάζα των γυμνών.

:::

the new violence: where each one is being stripped naked in front of all;
a virtual stripping, of their imaginary self, which obscures more the already darkness.
the new bourgeois does not shield himself into his closed spurious self;
he buries his face under perpetual layers of "publications"
into a frenzy of advertisement of his endlessly recycled masks.
the new bureaucracy: where all are controlled by all.
the new invisible master: the mass of the naked.