cyberoque.2

ένας πολτός απλώνεται σαν δυσώδης λάβα που
καταπίνει κάθε έκφραση αληθινής ζωής κάθε
φώς εμπειρίας.
το νέο μπαρόκ βιάζεται να γεννήση
τον νέο φασισμό—
τον φασισμό της φλύαρης εκκωφαντικής αυτοβιογραφίας που
μνημονεύει ό,τι διδάχθηκε να επιθυμή—
την επιθυμία χωρίς Τέλος

:::

a pulp is smearing like a foul lava which
swallows any expression of true life any
light of experience.
the new baroque is in a haste to bear
the new fascism—
the fascism of garrulous loud autobiographie which
remembers what it was taught to desire—
the desire without Telos