είπαν, “κοινωνία είναι όταν μοιραζόμαστε το ίδιο πράγμα”·
όταν όμως αυτή η “μοιρασιά” μας χωρίζει βαθύτερα;
όταν το κοινό πράγμα έχει καταντήσει άθυρμα της φαντασίας του αυτονομημένου εγώ;

:::

it is said, “there is communion whenever we share the same thing”;
but, when this “sharing” divides us more deeply?
when the common thing has being reduced into a plaything of the imagination of autonomised self?