22.11.10

αν/.2 (~historicism.4)

ο,τι ο Νόμος προσπαθή είναι να ιδρύση κοινές έννοιες
με μέσον του το λόγο του οποίου η αδυναμία να σαρκώση νοήματα είναι ουσιαστικό του ιδίωμα
έτσι ο Νόμος αποκαλύπτεται σαν διαστροφή της λογικότητας
όπου λογικότητα η ανοιχτότητα της κοινωνίας των προσώπων
έτσι η τάξη που φέρει ο Νόμος ιδρύει την αταξία των σχέσεων

:::

what Law aspires is to constitute universals
by means of language whose inability to embody concepts is its trait
so Law is being reveled as wryness of logos
whereas logos is the openness of personal relations
so the order Law bears founds the disorder of relations