συναίρεση θανάτου.5
“τὸ
γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς
ἀνομίας”
[2Θεσ.2:7]
[2Θεσ.2:7]
~
ὁ
Νόμος, πρῶτα καὶ πάνω ἀπὸ τὴν κάθε
φορὰ κανονικότητα, καλεῖ σὲ ἀποταγὴ
τῆς προσωπικῆς εὐθύνης. αὐτὴ εἶναι
πάντα ἡ βαθειὰ κοινὴ ἐπιθυμία τοῦ
πλήθους ποὺ τὸ συγκροτεῖ σὲ συλλογικὸ
ὑποκείμενο: ἡ ἐπιθυμία τῆς ἀπόρριψης
τοῦ ἀφόρητου φορτίου τῆς ἀγάπης·
ἡ ἀντικατάσταση τῆς ἀταξίας τῆς ζωῆς ἀπὸ τὴν φαντασία τῆς τάξης· ἡ ἀλογία τῆς ἀντήχησης χάλκινων συνθημάτων ἑνὸς πολεμικοῦ πλήθους ποὺ τρέχει πρὸς τὸν χάλκινο ὕπνο του.
ἡ ἀντικατάσταση τῆς ἀταξίας τῆς ζωῆς ἀπὸ τὴν φαντασία τῆς τάξης· ἡ ἀλογία τῆς ἀντήχησης χάλκινων συνθημάτων ἑνὸς πολεμικοῦ πλήθους ποὺ τρέχει πρὸς τὸν χάλκινο ὕπνο του.
... ὁ Νόμος εἶναι ὁ Ἀντίχριστος
:::
“For
the mystery of iniquity doth already work”
[2Th.2:7]
[2Th.2:7]
~
Law,
first and formost of every incidental regularity, calls for the
giving up of
one's own responsibility. this
is always the profound common desire of the multitude; the desire
which welds it into a collective subject: the desire to discard the
intolerable burden of love; to replace the deviation of life by the
fantasy of order; the alogia of a martial throng which resonants
brass slogans as it is galloping towards its brass sleep.
... Law is the Antichrist