συναίρεση θανάτου.7

ἡ Νέα Γεωγραφία [θὰ] εἶναι ζελατινώδης: δὲν ἔχει σύνορα γιατὶ δὲν ἔχει σχῆμα. δὲν ἔχει μορφές, ὅρια ἢ ἀναφορές. εἶναι ὅλα καὶ τίποτα. μιὰ διαρκὴς ἀνέμελη κίνηση.

κάθε νόμιμα ἀναγνωρισμένο ὑποκείμενο κινεῖται στὸν “χῶρο” ἀλλάζοντας προσωπεῖα, μεταφέροντας διαρκῶς νέες ἐπιθυμίες, προφέροντας ἀτέρμονα πρόσφατα συνθήματα.

   ὅπως ὁ Νέος Ἄνθρωπος δὲν [θὰ] ἔχει μιὰν ὁριστικὴ μορφή, ἔτσι κι ὁ “τόπος” του δὲν μπορεῖ νἄναι κλειστός. ὅμως δὲν μπορεῖ νἄναι κι ἀνοιχτὸς σὲ κάποιον ὁρίζοντα· γιατὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχη νόημα κανένας ὁρίζοντας, ὅταν δὲν ὑπάρχει καμμιὰ ὁδός ποὺ νὰ ὁδηγῆ κάπου.

   ἡ ὕπαρξη [θὰ] ἐξαντλεῖται στὴν κατανάλωση τῶν προσφερόμενων παρενδύσεων. ὅ,τι μένει [διαρκῶς] κρυμμένο κάτω ἀπὸ τὴν ἐξαγορασμένη στολὴ εἴτε θὰ περιέλθη στὴν λήθη εἴτε θὰ μαραζώση στὸ σκοτάδι τοῦ προσωπείου.

   ἡ παρουσία [θὰ] δηλώνεται μόνο μὲ τὴν φλυαρία κοινὰ ἐπαναλαμβανόμενων φράσεων τοῦ συρμοῦ, ποὺ διαρκῶς [θὰ] ἀλλάζει χωρὶς νὰ ὁδηγῆ πουθενά. μιὰ πάγκοινη ἰκανοποίηση συμμετοχῆς σὲ αὐτὴν τὴν ἀλογία θὰ ἀντικαταστήση τὴν φυσικὴ (κι ἄρα ἀπεχθή) ροπὴ τῆς λαλιᾶς καὶ θὰ γίνη ἡ Νέα Γλώσσα: ἕνα μανιακὸ τιτίβισμα ἢ κόασμα. (ἀναλόγως πῶς κατανοεῖ κανεὶς τὸ κλουβί ἢ τὸν βάλτο του.)

   δὲν [θὰ] ὑπάρχουν πιὰ κανόνες, καθὼς ὅλα [θὰ] εἶναι κανονισμένα πέρα ἀπὸ κάθε ἀμφιβολία. ἕνας Νόμος, μιὰ Γλώσσα, μιὰ Ἐμπειρία: τὸ κοινόν τίποτα, ἡ μεγάλη θαυμαστὴ ἀγορὰ τῶν μορφασμῶν.

   σὲ αὐτὸν τὸν Κόσμο, δὲν [θὰ] ὑπάρχει αὐθεντικὸς χῶρος, μιᾶς καὶ δὲν [θὰ] ὑπάρχουν αὐθεντικὰ ὅρια, νοήματα ἢ μορφές. ἕνα μοναδιαῖο συναίσθημα [θὰ] διοικεῖ τὰ “πάντα”: ἡ ἄγρια ὑπερήφανη χαρὰ τῆς πολύμορφης ἀμορφίας.

...

ἡ Νέα Γεωγραφία λέγεται Ἅδης κι ἐνεργεῖται ἤδη στὰ στήθη τῶν τηλεθεατῶν τοῦ Μεγάλου Ἱπποδρόμου.

:::

New Geography will be jelly: it will be borderless since it will be shapeless. it will be empty of forms, limits or hints. it will be everything and nothing at once. a constant[ly] lighthearted movement.

every lawful subject will be moving into the “space” changing its persona, carrying continually new desires, uttering endlessly recent slogans.

  just as the New Man will not have a conclusive face, so his “place” could not be closed. thou it could not also be open to any horizon; since there will be not any meaning of a horizon any more, when there will be not any path driving somewhere. 

  individual actuality will be reduced to the using up the granted apparels. whatever will remain sealed under the expiated uniform, either will come to oblivion, or will be decaying into the darkness of the mask. 

  presence will be manifested only through the chatter of commonly repeated sayings of a flowing and pointless fashion. a universal satisfaction for the participation in this alogy will replace the natural (and thus repulsive) inclination for speech and will become the New Language: a frantic chirp or croak. (depends how one does understand his cage or swamp.)

  there will be no rules, since everything will be regulated beyond any doubt. one Law, one Language, one Experience: the common nothing, the great and marvelous market of ready-made countenances. 

  there will be no genuine limits, meanings or forms. one single sentiment will govern “everything”: the wild proud joy of multiform formlessness.

...

New Geography is called Hades and it is already active in the hearts of Circus Maximus viewers.