Geworfenheit

καθώς η ύπαρξη δίνεται, προηγείται του υποκειμένου, αποκλείει την ελευθερία του.
η συνείδηση έρχεται σαν βαθειά και διαρκής επίγνωση αυτού του ορίου, σαν αγωνία και σαν επιθυμία χωρίς ικανοποίηση.
μόνο η ελεύθερη συμμετοχή στο αναστημένο σώμα του Λόγου μπορεί να κάνει την ύπαρξη ελεύθερη λογικά (ή τον λόγο ελεύθερο ουσιαστικά)
—μια αναγέννηση της μορφής.
αλλιώς το χωρίς νόημα επιστρέφει στο μηδέν αέναα.

:::

since being is given, before the subject, its freedom is shut out.
then consciousness comes as a deep and continuous awareness of this limit; as anxiety and as desire without end.
only the free participation in the resurrected body of Logos can make being logically free (or, the logos existentially free)
—a rebirth of eidos.
otherwise the without-meaning-entity returns endlessly to nothingness.