..../

ο Λόγος μιλά με τη σιωπή της Φύσης
╫
ο θάνατος φλυαρεί την ιδιοτέλεια της διάκρισης
—ένα βασίλειο που δηλώνει την κυριαρχία του
διαρκώς καταρρέοντας σε μιά άβυσσο
από κούφια λόγια και μουσικές
⌐όσο ηχηρότερος ο θόρυβος, τόσο πυκνότερο το σκοτάδι.

:::

Logos speaks with the silence of Nature
╫
death babbles the selfishness of differentiation
—a realm which signifies its dominion
by falling constantly in an abyss
of empty talks and musics
⌐the louder the noise, the denser the darkness.