every day i cipher my death

“whenever the merry dance of death and trade goes on in a still and earthy atmosphere as of an overheated catacomb” (*)

...as a wraith of myself.
___________
(* J. Conrad)

FUND[amental]S (on Lk.18:25)

η 'κοινή λογική' ('κοινός νους') ήταν πάντα ο κοινός λόγος που φύτρωνε στο πλούσιο και στέρεο έδαφος της κοινής εμπειρίας, και γεννούσε τον διά-λογο ('πολιτική').
αυτό την καθιστούσε φραγμό στην επέκταση της βίας, και αφετηριακό σημείο για την τελική της αναίρεση στην ανακεφαλαίωση του νόμου (Μθ.22:40).
η μονεταριστική ερμηνεία του κόσμου αντικαθιστά την κοινή εμπειρία και τον διά-λογο με ένα φαντασιακό αξιακό σύστημα και ένα πλέγμα σχέσεων κυριαρχίας, που αναπαράγουν στο διηνεκές την βία της ανομίας.
...
όταν ο Παύλος καλεί σε 'ισότητα' (2Κορ.8:14), δεν προσδοκά έναν “ηθικό καπιταλισμό”, αλλά αυτήν την αναίρεση του, μέσα από την αναίρεση του αξιακού αιτήματος για κατοχή-συσώρευση.

:::

'common logic' ('common sense') was always the common logos, which sprouted on the fecund and fast soil of common experience, and gave rise to dia-logue ('politics').
that made her a fence against the expansion of violence, and a point of start for violence's final cessation at law's recapitulation (Μt.22:40).
world's monetaristic interpretation replaces common sense and dia-logue with an imaginary value system and a meshwork of violent relations, which reproduce without end the violence of anomie.
...
when Paul calls on 'equality' (2Cor.8:14), he does not dream an “ethical capitalism”, but its very cancelation, through the cessation of value-system demand for hold end heap.

σχόλιο στην άθλια επικαιρότητα [Μθ.4:8-10]

καλώς ή κακώς το νεοελλαδικό κρατίδιο άντλησε και αντλεί την νομιμότητα του από μια επαναστατική διαδικασία και την βίαιη παρέμβαση άλλων σύγχρονων κρατών στα εσωτερικά του οθωμανικού κράτους (νεκρό από καιρό πιά)
και δεν αποτελεί πολιτικό κληρονόμο καμμίας άλλης κρατικής υπόστασης,
παρά μόνο ιδεολογικό τέκνο του σύγχρονου δυτικού-αστικού πολιτικού φαντασιακού.

όταν ένα μοναστήρι, ή η θεσμική εκκλησία, διεκδικεί κυριότητα με βάση τίτλους βυζαντινούς ή οθωμανικούς, ουσιαστικά αμφισβητεί αυτήν την πολιτική διαδικασία και νομιμότητα.
και δεν θα υπήρχε βέβαια κανένα πρόβλημα με αυτό,
όμως την ίδια στιγμή οι ίδιοι αποτελούν ή θέλουν να αποτελούν ουσιαστικό τμήμα του φαντασιακού του νεοελληνικού έθνους και συνεργάτες απαραίτητοι του νεοελλαδικού αστικού κράτους.

την ίδια στιγμή το νεοελλαδικό αστικό κράτος, αν και απολύτως βέβαιο για την πηγή της νομιμότητας του, αναγνωρίζει την εγκυρότητα των τίτλων κυριότητας του παρελθόντος, του οποίου η πολιτική άρνηση είναι η προϋπόθεση της ίδιας του της ύπαρξης, και αυτοαναιρεί την εδαφική του κυριαρχία.

τι συμβαίνει; έχουμε ένα κράτος που αυτο-ακυρώνεται; μια εκκλησία που έχοντας ήδη αρνηθεί τον μεσσιανικό της χαρακτήρα αδυνατεί να βρή θέση στον αστικό κόσμο; μήπως μια χίμαιρα που αποκαλύπτει το αφύσικο του αστικού μορφώματος; η μεταμοντέρνα ανομία μέσα στο τερατώδες άρμα του ασφυκτικά εξαπλωμένου νομικισμού;
τελούν σε σύγχυση ή η πονηρία δεν έχει όρια;
υπάρχει ακόμη λαός, σαν πολιτικό και εκκλησιαστικό σώμα; ή μόνο θεατές μιας παράστασης όπου οι ρόλοι αφομοιώθηκαν από τους θεατρίνους σαν ψευδο-υπερβατικές πραγματικότητες;

ταφοι κεκονιαμενοι (ον 1Jn.5:21)

“[Ο άνθρωπος] δεν είναι ούτε Homo sapiens ούτε Homo loquens, αλλά Homo sapiens loquendi, και αυτή η σύζευξη συνιστά το πως η Δύση κατανοεί τον εαυτό της και θεμελιώνει τόσο την γνώση όσο και τις ικανότητες της. Η χωρίς προηγούμενο βία της ανθρώπινης δύναμης έχει τις βαθύτερες ρίζες της σε αυτήν την δομή της γλώσσας. Με αυτήν την έννοια ό,τι βιώνεται στο experimentum linguae είναι [...] η αδυναμία να μιλήσης στη βάση μιας γλώσσας. Aυτή είναι η εμπειρία, δια της νηπιότητας της μεταξύ λόγου και διαλόγου, της ιδιαιτερότητας ή της δύναμης της ομιλίας.” *
...
όταν η ζωντανή εμπειρία του σαρκωμένου Λόγου ξεπέφτει σε θρήσκευμα,
όταν η θεολογία γίνεται ιδεολόγημα-ειδωλολατρία,
τότε παράγεται μόνο βία,
η βία της εξουσιαστικής διαχείρησης του κόσμου,
η βία του μονεταρισμού.

:::

“[Man] is neither Homo sapiens nor Homo loquens, but Homo sapiens loquendi, and this entwinment constitutes the way in which the West has understood itself and laid the foundation for both its knowledge and its skills. The unprecendented violence of human power has its deepest roots in this structure of language. In that sense what is experienced in the experimentum linguae is [...] an impossibility of speaking from the basis of a language, it is an experience, via that infancy which dwells in the margin between language and discourse, of the very faculty or power of speech.” *
...
when the live experience of incarnate Logos comes down to a religious system,
when theology turns into ideology-idololatry,
then, the outcome is only violence,
the violence of world's dominion,
the violence of monetarism.

_____________
(G. Agamben)

against moralism

“...all life is but the pouring of the present into the forms of the myth”.*
But what if myth turns into a mythic future?
(The case of our bourgeois ever-developing state.)
Then, simply, there is not real life;
only a process.

:::

“...ό,τι λέμε βίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το καλούπωμα του παρόντος στην μήτρα του μύθου”.*
Όμως, τι γίνεται όταν ο μύθος γίνεται ένα μυθικό αύριο;
(Η περίπτωση της αστικής μας αειφόρου κατάστασης.)
Τότε, απλά, δεν υπάρχει αληθινή ζωή,
παρά μόνο μια διαδικασία.

_____________
* Thomas Mann

ειδος (on Jas.1:27)

το δέρμα έχει μορφή,
σχετίζεται, αγαπά,
είναι πέρας άπειρο.
₪
οι ιδέες δεν έχουν μορφή,
κλέβουν μορφές από τα σώματα που κατοικούν,
ακυρώνοντας την αγάπη,
πεπερασμένα άπειρες.
:::
skin has shape,
it relates, loves,
is unlimited limit.
₪
ideas have not shape,
they steal shapes from the bodies they occupy,
canceling the love,
being limitedly limitless.